Als ik groot ben word ik een moeder

Augustus 1981                                                   Foto: Gulika Postema

'Waarom wil je een kind?'

Mijn huisarts kijkt mij van achter zijn bureau met vragende ogen aan. Ik ben naar zijn spreekuur gekomen om me in te laten en­ten tegen de rodehond. Ongeveer twee maanden daarvoor heb ik hem ook be­zocht. Mijn menstruatie is onregelmatig, pijnlijk en over­vloe­dig. Ik kom thuis met drie strippen anti-con­cep­tiepillen, langzaam breekt het besef door dat ik niet onvruchtbaar gemaakt wil worden Integendeel ik wil een kind. De strippen blijven onaangeroerd in de koel­kast liggen. 

Zijn vraag brengt me met een sprongetje terug op het schoolplein uit mijn kinderjaren.

'In spin de bocht gaat in, uit spuit de bocht gaat uit', klinken de kinderstemmem over het schoolplein.

Zuster Don Bosco trekt me dicht tegen zich aan en vraagt met vleiende stem: ' En jij Sagita wat wil jij worden als je groot bent?'

Ik ruk me los uit de donkerte van het zwarte ha­bijt. Weg van de stoffig ruikende boezem en spring midden in de bocht van het touw dat door twee kinderen wordt rondge­draaid.

Als ik de bocht weer uit spring kijk ik de non uitda­gend aan: 'Ik wil geen zuster worden,' zeg ik met schelle stem. 'Als ik groot ben word ik een moe­der.'

'Ik wil moeder worden,' antwoord ik mijn huisarts. .

'Dat is geen reden,' zegt hij zacht. 'Dat willen alle vrou­wen.' 

Vandaag is het dertig jaar geleden dat ik moeder ben geworden.